Kort voor de show in de Jan Massinkhal vernamen we dat er daar een flinke verbouwing plaatsvond die onze show danig zou belemmeren. Parkeerruimte was ook zeer beperkt. Wat doe je dan als organisatie? De showmanager ging ter plekke kijken en zocht oplossingen.
We waren ´s ochtends nog eerder dan anders aanwezig, we hadden extra mankracht van de evenementenbeveiliging ingehuurd, een partytent bood beschutting tegen eventuele regen bij een rij wachtenden buiten en een paar extra dierenartsen zorgden ervoor dat onze exposanten daar in elk geval geen oponthoud door de verbouwing hadden. En dat werkte, ik heb geen onvertogen woord gehoord aan de exposantenkassa ´s ochtends.

Om kwart over negen waren de 522 ingeschreven katten - minus enige absenten - in de zaal. Ook de rest van de dag verliep gesmeerd.
De Special ”Huiskatten” ­ - iets dat je vrijwel nooit meemaakt op een raskattententoonstelling - bracht een aantal prachtige huis-tuin- en keukentijgers op het podium. De BIS-huiskatkater nam nog even de benen en werd teruggevonden bij onze cateringdames die knakworstjes voor de lunch aan het bereiden waren. Niet alleen mooi dus maar ook slim.
De Best Of Best van de huiskatten, een schildpadje met wit, nam ook deel aan de verkiezing van de Best Over All en hield zich goed staande tussen de kattenadel.

Een rode Franse Maine Coon, formaat leeuw, kon met die hoogste prijs de thuisreis aanvaarden. Het Franse temperament van de eigenaresse uitte zich in een dusdanig vreugdegegil dat de andere katten finaal van het podium werden geblazen.
Dankzij de inzet van het showteam en het vlotte meewerken van de exposanten was er om 18.00 uur geen kat meer in de zaal!
Fenny Rensen

Uitslagen

Er waren circa honderd Britten aanwezig, ze werden gekeurd door de heren de Beer en Hovens en de dames Swierts, Voorhout, en Mariën.

 

 

 

De Brits Kortharen waren met een dusdanig groot aantal ingeschreven dat ze hun eigen BIS-serie hadden.

 

 

 

De Brits Langharen deelden hun BIS-serie met andere halflangharen.